üniversite hayatında yaşanan ilk şok

geçen sene ilk gün çocuğun teki benden kalem istemişti verdim kalemi. bana "bu mendil yerine geçti şu an seninde bende gönlün var" demişti. sınıfa gireli 10 dakika bile olmamıştı

okula gittik işte hocalar arkadaşlar sizde biliyorsunuz sloganımızı böyle iyiyiz şöyle mükemmeliz dedik hocam sloganımız ne biz afilli bi şeyler bekliyoruz hoca kendinden emin bi şekilde "gazili olmak ayrıcalıktır." dedi o günden sonra kendime gelemedim

okuluma giderken tabelada edirne yazısının üstünde kırmızı çizgiyi gördüm... yani az ilerisi yunanistan amögelöglegöşalgövslö

2 ekimde açılması

kızların teklif etmediği gerçeğiyle yüzleştiğim an

okula en gec kayıt olan bendim. sınıfa ilk girdiğimde herkes samimiydi birbiriyle. neyse ikinci dersim falan imza listesi dolaşıyo önlere doğru, çocuğun teki kalem istedi bende iyi niyetimden sazan gibi atlayıp kalemi uzattım. sonra bana şiveyle sağol iki gözüm demişti. bütün sınıf gülmeye başladı falan, ben şok jajskak meğer çocuk herkese böyle hitap ediyormuş (bkz: bu da böyle bi anımdır)

lise de kestiğim üst dönemimdeki çocukla aynı fakülteye düşmem.

henüz yaşamadım. önümüzdeki maçlara bakcaz

kızlar teklif etmiyormuş

meslek yüksek okulunda okuduğum için hayvanat bahçesi gibiydi mübarek. adam kantinin bahçe kapısına 1 metre kala bahçe duvarından atlayıp giriyodu kantine. ay adam demişim maymuş diycektim.

bütleri kaldırmışlar. (bkz: baba büt yok)

sınıfta sıra yoktu bizi geri eve gönderdiler.

üniversitenin bulunduğu şehirden neredeyse kimsenin olmaması. 3 hafta sonunda tanışabildim ancak hemşerimle.

(bkz: sizli bizli başlık açmak) (bkz: formata uçan tepik atmak)

kitap-defterin, internetin serbest olduğu anayasa vizesinde soruları gördüğüm an ilk şoku geçirmiştim. "sorular" dediysem bir kağıt dolusu soru sanmayın, iki tanecik soru vardı (50'şer puan) ve cevapları tamamen yoruma dayalıydı. not: 15 almıştım, en yüksek not da 60'tı. * ek olarak ikinci şok: şöyle bir 60-70 beklediğim medeni hukuk vizesinden 5 (beş) almam.

i̇lki internken sınav, sözlü vs. bir şeye tabi kalmayacağımızı öğrendiğimde ikinci internken sınava sözlü olmasa bile 'kanaatlerince' dönemi uzatma 'haklarının' olduğunu öğrenince üçüncü ve en çok koyan okul bitince hayatın büyük çoğunluğunu kaçırmış olacağım gerçeği (tahmini olarak 30-35 yaşında oluyorum)

hocanın çıkardığı 10 malzemeli liste sonucu kırtasiyeye 400 lira vermem ve her ay en az bunun kadar harcayacağımı öğrenmem

1 yıl ingilizce hazırlık okuyacaktım tabi bilmiyorum fakültesinin ayrı olduğunu. Mühendislik fakültesine gittim öyle sınıfları falan gezdim sonra birini buldum ben hangi sınıfta derse girecem falan dedim. Sen burda okumayacaksın falan diye başka yere yolladı beni ama nasıl hayal kırıklığına uğramıştım asdfsdsaf

Bu kadar yavşağı bir arada görmem

üniversiteye gidince uyuyacağını zannedip uyumaya fırsat bulamamak. üniversite sınavına hazırlanırken hep derdim ki; ''üniversiteyi bir kazanayım, bir sene uyuyacağım.'' arkadaşlar iki sene doldu, yaz tatilinde bile üçüncü sınıfa hazırlık veya baro eğitim içeriklerini inceliyorum. gün herkese 24 saatken bana 28 saat gibi yaşayıp sürekli bir şeyler okuyorum. keşke hiç uyumasam da her şeye yetişebilsem. :((

Geldim ve dedim ki: "Ananı avradını ben neden buraya geldim?" (kbü) Şehri hala sevmesem de içinde bulunduğum ortam ve kurduğum dostluklar bu durumu tamamen örtüyor.

İlki ilahiyat kazanmış olmam. İkincisi yozgatta kazanmış olmam. Zaten sonra bir daha kendime gelemedim. Edit: ay bir dakika ikinci bir şok geliyor. Oo o may gad

Ozalit/kırtasiyedeki maket malzemelerinin pahalılığı. Grup ödevi var, arkadaşlarla malzeme seçiyoruz. Bir tane siyah fotoblok beğendik, dedik "Alacağız.". Oradaki abi yavaştan geldi yanımıza, baktı ki çömeziz, seçtiğimiz malzemeden direkt anladı, "Bakın gelin gençler bunu almayın." dedi. Biz de bakışıyoruz arkadaşlarla "Nedenmiş, alacağız." (havaya bak havaya). Bize klasik gri mukavva gösterdi "Bundan alın." dedi. Baktı burun kıvırıyoruz, o da vuracağı yeri de iyi biliyor "Bu mukavva 2.5 lira, elinizdeki 25." o_o Dedik ki "25 ne? Kuruş mu acaba?". Bize verdiği mukavvanın neredeyse yarısı büyüklüğünde hatta. Şuncacık şey nasıl 25 lira? Abi o kadar öğrenci dostuymuş ki o zaman anladık değerini, verdiği mukavva da dönem sonuna kadar her haltı yaptığımız makette taş gibi dayandı..

1 erkeğe 15 kız düşmesi.... amfide 5 erkek olması şoku

Çamaşır deterjanı almak. Daha önce hiç yapmak zorunda kalmamıştım. Sürekli vardı bir şekilde. Topladım pılımı pırtımı attım makineye sonra donakaldım. Tokat gibi geldi bir çamaşır deterjanının eksikliği.

Yeni açıldığı için gelmez diye yazdığım Diyetetik'in gelmesi şoku. Bir ikincisi de Bayburt diye bir yerin gerçekten var oluşu.

Üniversiteyi kazanmışım 15. Tercihten havalara uçuyorum hemide 4 yıllık diye seviniyorum sonra bir araştırdım 5 yıllıkmış aq

Hergün takıldığım arkadaşlarımın bizi isim soyisimle kaydettin bize değer vermiyorsun gibi sevgili tripleri atıp hayatımdan çıkmaları.

Lisede 5 gibi olması

Herkesin bir anda gruplaşmış ve arkadaş olmuş olması.bu şoku hala atlatamıyorum ilk gün ilk dersten hepsi canım cicim olmuşlardı

sınıfların kodları o kadar kafa karıştırıcı gelmişti ki; autocad dersi niyetiyle gittiğim sınıfta, herkes bana bakıyordu. bir şeylerin ters gittiğini anladım ama dersin orada olduğundan da o kadar emindim ki hiç istifimi bozmuyordum. ardından hoca geldi ve java anlatmaya başladı meğer bilgisayar mühendisliği dersiymiş. kalktım, sınıftan çıkmaya yeltendim. hoca durdurdu, nereye diye sordu. acil işim çıktı hocam kusura bakmayın, deyip ayrıldım dersten ama o 30 saniyede oluk oluk, soğuk soğuk terlemiştim.

İlk günden yanlışlıkla 2.sınıf dersine girmiştim, benimle aynı kaderi paylaşan birisi daha vardı fakat o kendini sazan gibi belli edince ufak çaplı bir utangaçlıkla sınıfı terk etmek durumunda kaldı. Bense o dersi kesin alıyorum Edasıyla sonuna kadar dinledim:)

Not satanları fotokopici sanardım. Sürekli kitap basıp okula getirirlerdi. Meğerse üst dönemlermiş.

o kulüplerin hepsinin bedava olduğunu zannediyordum tüm sene ders çalışırken kulüp seçiyordum kendime oraya kayıt olacağım buraya olacağım diye. okulun ilk günü hevesle standa gittim gururla formu dolduruyorum falan "10 tl alabilir miyiz?" dediler. o anda yıkıldım.

Herkesin ders çalışması

Dedim ki içimden lisedeki gibi yalamalar yoktur üniversitede bir baktım lam burası yalakalığın başkentiymiş

Fen edebiyat fakültesi ne olacak

Üniversiteye geçtiğimde tüm sıkıntılarımın gideceğini sanıyordum çünkü öğretmenlerim bize motivasyon verirken üniyi kazanana kadar tüm sorunlara göğüs gerip nolursa olsun kazanırsak her şeyin güzel olacağına inandırmıştı ben de toz pembe hayallerimle gittiğim üniversitede ilk gün yurda kayıt yapmak için 5saat bekledim akşamın bi vakti yorgun argın kayıt olduktan sonraki gün hemen derse gidip akşamında ders çalışmaya başladım .Ne olup bittiğini anlamam 1 hafta sürmüştü ve zor adapte oldum . O zamanlar anladım ki mesele kazanmak değilmiş okuyabilmekmiş.

Okulun ilk günü burada kalkan gotler indirilir şeklinde azarlanmamiz(bkz: some military students problems)

örgün öğretimlerde AA düşüren 70 puanın bizim sınıfta ff olarak ortalamaya düştüğü ders. şok etmişti beni. 78 le dersten kalmıştı kızın biri. istemsizce gülerken ağlama nöbetleri geçirmişti.

Ünimi sakarya merkezde zannetmem ama aslında hendekte olması

İlk gün ilk derste sevgili olup ders çıkışında sınıftan el ele çıkanlar vardı 🙄

Calculus 1 sınavından “3” alıp sonrasında o dersi 3 kere alttan almam.

Kahve falı baktığımı öğrenen oda arkadaşımın erkek arkadaşının doğum günü için paralı bir şekilde diğer öğrencilere fal bakmamı isteyip, alacağı parayı aldıktan sonra beni millete cinli diye tanıtması, gönül gözüm açıktı haberi yok

Üniversite de gezersin dediğim hiç bir yere dersten gidememe şoku.

Liseyi beraber okuduğum bir arkadaşımla aynı üni ye gittik ilk haftadan hayatımın satışını yedim sonra dedim ki burası bana gore değil birader :)

Sınavda doğru olduğunu bildiğim cevapları bir heyecanla sayfalarca yazmak kesin yüz alırım diye beklerken otuz beş almak sebebini sorunca da sen ben kadar mükemmel misin de yüz vereyim cevabını almak ve hiç bir şey yapamamak

Ne kadar salak olduğumu fark etmem

Ne konuştuğunu bilen insanlarla muhattap olmayı beklerken iki kelimeyi bir araya getiremeyen gerzek sürüsüyle karşılaşmam

4 yıl diye bildiğim okulun hazırlıkla birlikte 5 yıl olduğunu öğrendiğim an ilk şoku yaşadım.İkinci şoku da evin dibindeki fakültede okuyacağımı sandığım hazırlık için 3 araç değiştirerek okula gideceğimi öğrendiğim andı. Vesselam 13.00'daki ders için sabah 10'da evden çıkıyordum :/